Przeglądasz zdjęcia na Instagramie lub Facebooku i co chwilę widzisz pięknie urządzone mieszkanie, rodziców z małymi dziećmi (wszyscy uśmiechnięci), zdjęcia z wakacji w rajskim zakątku, kobiety sukcesu, a do tego idealnie wyrzeźbione ciała z sześciopakami na brzuchach. I choć wiesz, że to wszystko na co dzień tak nie wygląda, że zdjęcia są upiększone w specjalnych programach, a te sportowe sylwetki z pośladkami podciągniętymi do góry, to często efekt dobrego pozowania do zdjęcia. Wszystko to wiesz, ale czasami o tej wiedzy zapominasz. I wówczas myślisz, że też chciałabyś choć trochę tak jak osoby z tych zdjęć. Wydaje ci się, że wtedy dopiero będziesz naprawdę szczęśliwa. Tylko czym jest to szczęście? I co to znaczy naprawdę być szczęśliwym?

Nie znam osoby, która nie chciałaby być szczęśliwa. Chyba każdy z nas chciałby mieć o wiele więcej powodów do radości niż do smutku. I choć jest to zrozumiałe, to raczej niemożliwe. Każdy z nas ma mniejsze lub większe zmartwienia i problemy. Te wszystkie radosne osoby, które prowadzą swoje biznesy, mają wymarzoną pracę, męża i dom z gromadką dzieci też nie są od nich wolne. Uśmiechają się do nas ze zdjęć w mediach społecznościowych i piszą, że są szczęśliwi, ale nie oznacza to, że ich życie to pasmo samych sukcesów. Można stwierdzić, że te uśmiechy to tylko tak na pokaz, bo lepiej się klika takie zdjęcia. Być może. 

Ale zastanów się, ile osób z twojego otoczenia jest uśmiechniętych i zadowolonych? Myślisz, że one także są pozbawione codziennych, nudnych obowiązków, jak pranie, sprzątanie, gotowanie i być może wykonywanie pracy, która ich nie satysfakcjonuje? Nie sądzę, ale mimo prozy życia uśmiechają się, są życzliwi a nie gburowaci. Bo sekret tkwi w nastawieniu, o czym więcej przeczytasz tutaj. Możesz mieć bajeczne życie niczym influencerzy z Instagrama a nie czuć się szczęśliwą lub wręcz przeciwnie, wieźć pozornie nudne życie, które tak naprawdę będzie przynosić ci radość i spełnienie. Kluczem do szczęścia jest właśnie nastawienie, a nie zasób portfela i naśladowanie innych. Bo czy naprawdę chciałabyś mieć piękne mieszkanie centrum miasta w którym byłabyś gościem przez nieustanne podróże związane z pracą? 

Nie ma uniwersalnego przepisu życie i szczęście. Nie ma jednego schematu według którego powinniśmy postępować i nigdy nie jest za późno, by zmienić swoje życie, ta jak Deshung Wang (więcej TUTAJ). Każdy z nas musi sam odpowiedzieć sobie na pytanie, co naprawdę go uszczęśliwia i czy lubi swoje obecne życie. Jeśli nie, jeśli czujesz, że potrzebujesz zmian, to postaraj się ruszyć z miejsca i zacząć działać, by poprawić swoją obecną sytuację.

Jednak zanim zrobisz rewolucję w swoim życiu, zatrzymaj się na chwilę. Zaparz sobie dobrej herbaty, wycisz telefon i wyłącz laptopa, telewizor lub radio. Usiądź wygodnie w fotelu i zastanów się, co w sobie lubisz. Możesz wypisać to w punktach na kartce. Później zastanów się czy dobrze czujesz się w miejscu w którym mieszkasz? Czy praca sprawia tobie radość i satysfakcję? Czy może obecnie ważniejszy jest dla ciebie aspekt finansowy a niekoniecznie osiągnięcie spełnienia zawodowego? I wreszcie odpowiedz sobie na pytanie - czy lubisz swoje życie?

Jasne, zawsze znajdzie się coś, co można byłoby usprawnić, ulepszyć, ale czy czujesz się zadowolona z miejsca w którym jesteś? Czy doceniasz to, co do tej pory osiągnęłaś?

Kilka lat temu popularność zyskało hasło "żyj tak, jakby to miał być twój ostatni dzień". Zamierzenie było słuszne, żebyśmy nie marnowali czasu na spędzanie go bezmyślnie. By zamiast przez kilka godzin oglądać seriale lub grać na konsoli zacząć lepiej wykorzystywać każdy dzień. Niestety, próby zmotywowania nas do działania sprawiły również, że wiele osób zaczęło dążyć do bycia wiecznie zajętymi. Chciały jak najwięcej przeżyć, zobaczyć, doświadczyć. Bo przecież jutra może nie być. A zatem trzeba zwiększyć tempo, by odhaczyć wszystkie punkty na liście marzeń i planów. I tak właśnie zamiast cieszyć się życiem i każdym dniem, biegły na oślep, byle tylko zrealizować to, co sobie zaplanowały. Byle postawić krzyżyk przy kolejnym celu. I ten fast life, to ciągłe zwiększanie tempa sprawiło, że poczucie szczęścia nie nadchodziło. Satysfakcja z odhaczania zadań tak, a wraz z nią czasami jeszcze zmęczenie.

Tymczasem szczęścia nie należy szukać daleko. Można wyjechać na pół roku do Azji by po powrocie stwierdzić, że to właśnie tutaj, w Polsce czuliśmy się szczęśliwi. Bo tutaj mamy rodzinę, przyjaciół. Bo nigdzie indziej nie zjemy delikatnej zupy pomidorowej ugotowanej przez mamę z malinowych pomidorów prosto z krzaka. Bo nigdzie indziej sernik nie smakuje tak, jak u babci. 

Bo prawdziwą sztuką jest doceniać to, co już mamy. Cieszyć się z tego i dziękować. Bo prawdziwą sztuką jest umiejętność celebrowania życia i codzienności. Można mieć wielkie marzenia i je spełniać, ale warto robić to w zgodzie ze sobą i w swoim własnym tempie.