Przyznam szczerze, że czerwiec był dla mnie bardzo intensywnym i wyczerpującym emocjonalnie miesiącem. Podejmowaliśmy ważne decyzje, prowadziliśmy ważne i trudne rozmowy z rodziną, trochę spotkań rodzinnych, wypraw do lasu i biegania po deszczu. A do tego staraliśmy się zapewnić chłopcom jak najwięcej wsparcia i zajęć. Muszę przyznać, że im wyższe temperatury powietrza, tym gorsze humory u naszych małych odkrywców.

W czerwcu pracowałam też intensywnie nad nowym projektem, o którym wspominałam na Instagramie. I kiedy wydawało się, że wszystko jest gotowe, pojawiły się sprawy, którymi  trzeba było zająć się od razu i uruchomienie nowego projektu zeszło na dalszy plan. Kolejny raz przekonałam się, że możemy planować, dopieszczać misternie tkane scenariusze, a życie później i tak to wszystko zweryfikuje. Póki co nowy projekt musi jeszcze chwilkę poczekać.

Miniony miesiąc upłynął mi także na pracy nad sobą., swoimi celami i nawykami. Przeczytałam dwie świetne książki dotyczące rozwoju osobistego, o których napiszę odrębny artykuł w tym miesiącu. Zdradzę tylko, że każdy , kto chciałby zmienić coś w swoim życiu i spełnić choćby jedno marzenie - powinien je przeczytać.

Ogródek w doniczkach

Gdyby kilka lat temu ktoś powiedział mi, że będę sadzić własne warzywa i do tego w... doniczkach, to nie uwierzyłabym mu. Grzebanie w ziemi i doglądanie warzyw i kwiatów sprawia mi ogromną radość. Gdy zobaczyłam pierwsze listki rosnącej marchewki i szczypior czosnkowy, to cieszyłam się jak dziecko. Obserwowanie tych przebijających się przez warstwę ziemi roślinek i czekanie jest dla mnie cenną lekcją. Uczy pokory, ale daje też ogromną satysfakcję. Teraz, gdy widzę, jak na krzaczku pomidorów z każdym dniem jest coraz więcej tych o pomarańczowej barwie, cieszę się i... mam ochotę na więcej. Niestety, mój entuzjazm co jakiś czas studzą chłopcy, którzy co prawda lubią przesypywać ziemię do skrzynek i doniczek, wsypywać nasionka i obserwować czy ta sałata wreszcie zaczęła rosnąć. Czasami jednak potrafią pozrywać niewielkich rozmiarów natkę marchewki, zerwać całą natkę pietruszki lub... przejechać masażerem na cellulit po mających zaledwie kilka centymetrów astrach. Także nasze ogrodnictwo jest wyjątkowe i pełne niespodziewanych zwrotów akcji. Bardzo zachęcam Was do spróbowania posadzenia własnych warzyw lub ziół. Nie trzeba mieć ogródka, a niekiedy nawet balkonu. Wystarczą doniczki lub skrzynki ogrodowe. Można w nich posadzić tak wiele różnych warzyw i cieszyć się, gdy będą już dojrzałe. W doniczkach można uprawiać pomidory, marchewki, buraki, kalarepę, papryczki, a nawet jarmuż. Jeśli zastanawiacie się, jak do tego się zabrać i od czego zacząć (zwłaszcza jeśli jesteście na początku swojej drogi - jak ja:), to mogę polecić książkę "Ogródek w doniczkach" Elisabeth Millard. Kupiłam ją kilka lat temu, miałam już ją oddać, a teraz bardzo mi się przydaje. Nasiona warzyw i ziół bez problemu dostaniemy w każdym sklepie ogrodniczym lub budce na bazarze. Znalezienie sadzonek pomidorów czy ziół także nie powinno stanowić problemu. 

Sokół z masłem orzechowym

Czasami bywa tak, że tytuł filmu nie zwiastuje ciekawego filmu, ale w tym przypadku jest zupełnie inaczej. To jeden z tych filmów, które zapadają w pamięć. "Sokół z masłem orzechowym" to niezwykle ciepła, poruszająca, a momentami zabawna historia o przyjaźni, która rodzi się pomiędzy Zakiem - młodym chłopakiem z zespołem Downa, a Tylerem - mężczyzną o trudnej przeszłości, który jest na życiowym zakręcie. Zak marzy o tym, by zostać zawodnikiem wrestlingu i ucieka z zamkniętego domu opieki. Przypadkiem trafia na Tylera i razem wyruszają w podróż pełną wzruszeń i humoru. To niezwykle ciepła opowieść o tym, że nigdy nie wolno rezygnować ze swoich marzeń oraz samodzielności. Zak udowadnia, że osoby z zespołem Downa potrafią sobie świetnie radzić w życiu, mają talenty, które chcą rozwijać, a także marzenia do spełnienia. Trzeba tylko dać im szansę, a zamiast blokować po prostu wspierać. Ta historia pokazuje także, że nigdy nie jest za późno, by zawalczyć o swoje życie i jak mawiała Ania z Zielonego Wzgórza - "Jutro jest wolne od błędu. Jutro można zacząć wszystko od początku". Szczerze polecam Wam ten film.

W minionym miesiącu na blogu opublikowałam cztery artykuły. Najważniejszy z nich i najdłuższy dotyczył samooceny i pewności siebie. W artykule "Jak budować pewność siebie? Sprawdzone metody" zawarłam w nich wszystkie działania, dzięki którym moja samoocena poszybowała w górę, pewność siebie znacząco poprawiła się, a ja w końcu uwierzyłam w siebie i że to, co robię ma sens i wartość. A gdy to wszystko zrobiłam, zaczęły dziać się rzeczy wręcz magiczne. W końcu, po wielu latach przebiegłam swój półmaraton, Slow Life Studio także zaczęło się rozwijać i przybyło trochę nowych czytelników (witam Was serdecznie i dziękuję za każdy przeczytany artykuł i zostawiony komentarz), aż w końcu dostałam... propozycję poprowadzenia warsztatów o slow life i prostym, świadomym życiu. Byłam bardzo zaskoczona, szczęśliwa i żałuję, że nie mogłam podjąć tej współpracy ze względu na termin (miałabym spory problem z zapewnieniem opieki nad chłopcami) oraz lokalizację. Wierzę jednak, że jeszcze dane mi będzie nawiązać współpracę z instytucją od której dostałam propozycję, a także że w przyszłości będę mogła sama organizować warsztaty, co jest jednym z moich największych marzeń. I tutaj też pytanie do Was moi drodzy Czytelnicy - czy interesowałyby Was warsztaty slow life i o świadomym, prostym życiu? 

A wracając do czerwcowych publikacji na blogu, to dużym zainteresowaniem cieszył się majowy SLOW TOP: bliżej natury, świadoma konsumpcja i proste życie, a także przepisy opublikowane w ramach innego cyklu - Roślinne piątki. Przyznam szczerze, choć możliwe, iż powtarzam się, że nie sądziłam jak ten cykl zostanie odebrany przez Czytelników, ale gdy widzę rosnące słupki wyświetleń i komentarze, że przepisy ciekawe, inspirujące i pomagają Wam ograniczyć mięso w diecie, to jestem pop prostu szczęśliwa. A jeśli jeszcze nie mieliście okazji zapoznać się z nimi lub nie macie pomysłu na prosty, wakacyjny obiad, to serdecznie zapraszam do przetestowania przepisu na najprostszą cukinię z sosem pomidorowym lub zupę szczawiową, która smakuje nawet największym sceptykom szczawiu. Uwierzcie, że nienawidziłam szczawiu, a klasyczna zupa szczawiowa zabielana śmietaną i podawana z zimnym jajkiem ugotowanym na twardo była numerem jeden na mojej czarnej kulinarnej liście. 

W tym roku zauważyłam, że tworzenie map marzeń i praca nad swoimi celami ma ogromną moc (ale to już materiał na oddzielny artykuł). Dlatego też w ramach tego cyklu będę dodawać także moją listę inspiracji na kolejny miesiąc. To będą rzeczy w stylu slow, które chciałabym zrobić, ale od razu zaznaczę, że jeśli nie zrealizuję wszystkich punktów z listy, to mój świat nie zawali się. To nie jest żaden konkurs na to, kto więcej zobaczył czy doświadczył, ale po prostu zbiór inspiracji, by fajnie spędzić najbliższe tygodnie.